We will not fear
Door: Stefan
Blijf op de hoogte en volg Stefan
25 April 2010 | Israel, Eilat
Deze dagen is het wat rustiger in de Shelter. Er zijn een paar gasten die meer dan een week gebleven zijn, zoals Susanne (die er nu ook nog is), Manfried en Haike uit Duitsland. Met hen bouwen we dan ook een band op en we ondernemen dingen met hen, zoals het samen opgaan om bij de legerbasis te gaan kijken op de onafhankelijksdag, naar het strand, een wandeling maken etc. Susanne is zes jaar geleden tot geloof gekomen en heeft een geweldig getuigenis en deelt die dan ook met een aantal gasten als ze daar de kans voor krijgt.
Het was gaaf om te zien dat er de afgelopen week een aantal niet-gelovige gasten waren die oprecht geïnteresseerd waren in Jezus (Hebreeuws: Yeshua). Zoals eerder beschreven, is Mayan, een Israeli die voor een jaar in Eilat woont, een paar weken geleden tot geloof gekomen in Jezus. We kunnen echt aan hem zien dat hij veranderd is in zijn uitstraling en zijn handel en wandel. Binnenkort zal hij waarschijnlijk gedoopt worden in de Rode Zee, op één van de stranden in Eilat.
Verder kan ik vertellen iemand die net de Israel Trail achter de rug heeft en een paar dagen in de Shelter is verbleven en samen met haar vriend een paar Bijbelstudies heeft bijgewoond. Nadat haar vriend weer terug naar huis was vertrokken, had ze besloten om nog een paar dagen te blijven en is ze ook meegegaan naar onze kerk. Ze was erg open en heeft veel om over na te denken de komende tijd. Veel Israeli’s hebben een krom beeld van het christelijke geloof door de opvoeding die ze gehad hebben en het beeld dat verspreid wordt door de media. Daarnaast is de kerk niet altijd een goede vertegenwoordiger van Christus geweest.
Vrijdagochtend, toen ik nog aan het slapen was, werden er vanaf de Sinai-woestijn drie raketten (of twee) afgevuurd richting Eilat. Ze hebben Eilat gelukkig niet geraakt: twee kwamen in het water terecht en één kwam op een deel van het industrieterrein in Aqaba (Jordanie) terecht. Toen ik dit hoorde van John schrok ik wel een beetje, omdat het op deze manier wel erg dichtbij komt, maar hij zei dat we ons nergens zorgen over hoeven te maken. Het gebeurt eens in de zoveel tijd. De raketten zijn als vuurpijlen: ze zijn niet zo accuraat in het bereiken van hun doel. Daarnaast geloof ik nog steeds dat Israel op een bijzondere manier beschermd wordt. Dit is daar een goed voorbeeld van. Eén van onze gasten, Stepan, uit Tsjechië, sliep op dat moment op het strand en hoorde een harde knal! Hij zei dat het waarschijnlijk zijn ergste nacht ooit is geweest, want hij had ook al last van de muggen. Arme Stepan…
Het rest mij nog om te zeggen dat het nog steeds goed met me gaat en ik het erg naar mijn zin heb hier. De groei waar ik zo naar verlang, of misschien niet altijd omdat ik daarvoor onverkende terreinen moet betreden, komt langzaamaan op gang. Ondertussen ben ik alweer op de helft van mijn verblijf in Israel gekomen en mijn vrienden en broer uit Nederland komen aanstaande zaterdag al in Eilat aan om hier twee dagen te overnachten. Daarna zal ik met hen meegaan naar het Noorden van Israel en op die manier op een fysieke manier nieuwe terreinen verkennen :) Wat gaat de tijd snel zeg! Maar… het is nog maar de helft, dus ik probeer er zoveel mogelijk van te genieten natuurlijk. Dinsdag mag ik weer een bijbelstudie doen over Handelingen 15, leuk! Daarnaast hebben we weer een nieuwe Nederlandse vrijwilligster. Ze komt uit Dordrecht en heeft het volgens mij al erg naar haar zin. Nu we met vijf vrijwilligers zijn hebben we weer wat meer bewegingsruimte... en een sterke persoonlijkheid erbij!
Shalom!
-
25 April 2010 - 17:06
Christa:
Hoi Stefan,
Je kunt wel merken dat je aan het front staat met alles wat je meemaakt. Gelukkig zijn de reserve troepen in aankomst om je te versterken en te bemoedigen. Maar zoals ik het lees is jouw wapenrusting goed voor elkaar en het is voor jou ook fijn te ervaren dat je geestelijk nog meer aan het groeien bent.Stefan ik wens je alvast een goed weerzien met je buddies en natuurlijk voor deze week weer God's zegen gewenst.
Groetjes van Christa -
25 April 2010 - 18:06
Loes De Bruin:
Hallo Stefan,
Wat leuk om te horen dat je samen leuke dingen onderneemt en op avontuur kan gaan.De tijd staat niet stil en het is aan de Heer of je kan doorgeven of je mag lekker doorgroeien he!Hij weet dat je t graag wilt.Ja nieuwsgierige mensen die veel vragen stellen daar moet je mee oppassen ze staan misschien niet aan dezelfde kant.Net als die Raket poeh...heftig hoor!Goed dat er vertrouwen is, dat is je door God ingegeven.
In de gemeente zijn dit weekend 3 mensen gedoopt. Prijs de Heer! Ik moest werken dus was helaas er niet bij.Fijne dagen met je vrienden en broer, daar zal je weer veel kracht uit putten.
Ik hoop dat ze wat lekkers voor je meenemen.
Garoetjesssssssss
van Loes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley