Bijzondere ontmoetingen op het strand

Beste vrienden en familie,

Wauw, ik ben hier al bijna een maand. Wat gaat de tijd snel zeg! De integratie is goed verlopen: ik begin me hier steeds meer thuis te voelen. Het voelt eigenlijk als een soort vakantie, maar dan anders. Ik weet dat ik hier niet voor heel mijn leven zal blijven, dus ik probeer van elk moment te genieten.

De afgelopen week was ik vaak op het strand te vinden (Electric Beach), omdat we in het kader van Pesach daar met een tent staan en elke dag elkaar en de andere ‘badgasten’ daar ontmoeten. Er zijn al veel bijzondere mensen over de vloer gekomen, zoals Robert, een Duitser van 25 jaar die een soort pelgrimsreis doet om de waarheid te vinden. Hij was in eerste instantie in Israel voor een kort bezoek, maar in Jeruzalem kwam hij iemand tegen die in zijn hele leven al 30.000 kilometer heeft afgelegd. Nu wacht hij op toestemming om Saoedi-Arabië in te gaan, maar het is nieuw voor ze dat wandelaars het land door willen lopen, dus ze weten niet of ze hen binnen moeten laten of niet, omdat ze hun veiligheid willen garanderen. Maar goed, hij is nu hier en is erg geïnteresseerd in het evangelie van Jezus. Een aantal van ons hebben al gesprekken met hem gevoerd en het lijkt erop dat hij op weg is om een volgeling van Jezus te worden. Hij is alleen nog wel erg gebonden aan allerlei New Age filosofieën, dus hij zal wel echt een keuze moeten maken. Het viel me op dat hij gisteren tijdens de shabbatsdienst aan het avondmaal deelnam, dus wie weet!

Zo zijn er nog andere verhalen van mensen die in de buurt van onze tent waren die we hebben aangesproken en een bijbel of andere christelijke lectuur hebben gegeven die echt oprecht geïnteresseerd waren. John Pex is voor ons een grote inspiratie. Hoe hij mensen weet aan te spreken is ongekend. Hij spreekt ze gewoon aan in hun moedertaal (Hebreeuws) en begint een gesprek met ze over Jezus (Yeshua). Soms geeft hij het dan over aan een van ons, omdat het een vrouw is of omdat hij druk is met andere dingen. John heeft het altijd druk, maar weet wel genoeg rust te nemen. Zijn vrouw Judy zorgt natuurlijk ook erg goed voor hem.

Voor mij was het verder interessant dat de familie Pex een surfplank inclusief zeil in hun bezit heeft. Jonathan, een van hun zonen en Tom, de man van hun dochter, zijn er erg goed in, dus die hebben het een en ander uit kunnen leggen. Daarna moeten we het natuurlijk zelf uitvinden. Ik heb het wel vaker gedaan, maar ik heb nooit de tijd gehad om het echt te leren en het was nooit echt goed tot me doorgedrongen.

Nu ik het goed uitgelegd heb gekregen en goede voorbeelden had, ben ik zelf ook enorm vooruit gegaan. Zo ben ik nu in staat om vooruit te gaan en een eindje te surfen. Er staat hier vaak een krachtige wind uit het zuiden dus genoeg gelegenheid om het te oefenen. Terug is alleen een ander verhaal. Het is hetzelfde principe, maar de wind komt anders in het zeil. Daarom moet ik nog uitvogelen hoe ik het zeil moet houden. Maar het is wel erg zwaar, vooral om het zeil uit het waren te hijsen! Na de eerste dag had ik wel wat spierpijn. Naast deze sportieve activiteit loop ik nog veel hard met Daniel en een aantal Sudanese tieners. Tja, Afrikanen he?

Eén van hen kan ik echt niet verslaan (Johannes), die rent en rent en rent totdat hij erbij neervalt. Waar halen ze de energie toch vandaan? We gaan de laatste weken de berg op, wat erg zwaar is, maar we gaan daardoor wel met stappen vooruit. Het is naast het werk in de Shelter en de kehila een aangename afwisseling. Een van de komende dagen willen we vroeg in de ochtend gaan hardlopen en dan de zonsopgang bekijken op de top van een berg. Top!

God is goed! Hij voorziet in vriendschap. De afgelopen week was Joseph er, echt een oprechte jongeman die Jezus wil volgen met heel zijn hart, ziel en verstand en iemand van wie ik veel heb kunnen leren in het leven met God. Ik kon echt aan hem zien dat hij veel om mensen geeft. Echt iemand die zijn woorden in daden omzet en daarnaast ook een portie humor heeft, oftewel een invloedrijk persoon. Zelf ben ik wat bescheidener en kijk ik vaak eerst de kat uit de boom, maar dat is ook wel een beetje aan het veranderen. Nu hij weg is slaapt er weer iemand anders in mijn kamer: Jan Louw, een Nederlander die getrouwd is met een Ierse vrouw en in Ierland woont. Hij heeft drie kinderen en kreeg toestemming van zijn vrouw om er even tussenuit te gaan en John te bezoeken. Verder is hij al een aantal keren in Israel geweest, dus hij kan er veel over vertellen. Niet alleen over het land zelf, maar ook de achtergrondinformatie en de link met de bijbel. Hij zegt dat je de bijbel pas echt goed gaat begrijpen als je in Israel bent en dat het vooral belangrijk is voor voorgangers om dat als voorbereiding gedaan te hebben. Nou, dat ben ik met hem eens hoor. Het was ook mooi om wat achtergrondinformatie te horen over de omgeving waren we ons nu bevinden: in de omgeving van de Sinai-woestijn waar het volk verbleef voordat ze Kanaan in gingen nemen, waar de zee zich in tweeën spleet en waar Salomo zijn schepen liet bouwen en aanmeren (etc.) Het begint steeds meer tot me door te dringen, maar ik zou er wel meer over moeten lezen eigenlijk.

Wat staat er voor vandaag op de planning? Vanochtend zijn we al om 5.30 u opgestaan, omdat we voor zonsopgang op het strand wilden zijn om de opstanding van Christus te vieren. De rest van de vakantiegangers waren nog aan het slapen, waardoor we weggestuurd werden van onze eerste plek. Nadat we een stukje verderop gingen zitten werden we niet meer gestoord en konden we God grootmaken met gezang en een Bijbellezing (drie keer raden welk gedeelte). John vergeleek de opstanding van Christus me de ‘resurrection plant’, die 40 jaar in de grond kan blijven totdat een klein beetje water het zaadje laat exploderen en het zich ontwikkelt tot een plant en we hadden een mooi uitzicht op bewolking waar de zon doorheen begon te schijnen met mooie lichtstralen. Echt een knipoog van de Heer :)

Verder ga ik vandaag weer naar het strand en ben ik op zoek naar een goede methode om Hebreeuws te leren. Een boekenwinkel in het centrum heeft waarschijnlijk wel een boek die ik kan gebruiken! Daarna ga ik om 14.00 u naar de ‘Dolphin Reef’, waar je kunt zwemmen met dolfijnen. Een paar mensen van hier die daar werken kunnen zes personen per maand gratis naar binnen loodsen, terwijl de entree eigenlijk rond de 70 shekel is. Ik ben benieuwd! Ik zal de groeten overbrengen aan de dolfijnen.

Wordt vervolgd…

Shalom Aleichem!

Stefan